„Na początku lat 90. byłem dyrektorem telewizyjnej „Jedynki”. Zaczynała się prawdziwa konkurencja na rynku telewizyjnym w Polsce i pojawiła się potrzeba stworzenia logo pierwszego programu TVP. Sprawą zajął się dyrektor do spraw artystycznych „Jedynki” Laco Adamik. Zwróciliśmy się oficjalnie do grupy twórców i zorganizowaliśmy konkurs na logo TVP 1. Wybrany został ten znak, który stał się później logo całej Telewizji Polskiej SA. Wśród wszystkich zaprezentowanych projektów wyróżniał się prostotą oraz elegancką oficjalnością. Nawiązywał do logo Brytyjskiej Telewizji Publicznej – BBC. Wygrał zdecydowanie. Spełniał wszystkie nasze wymagania i wyobrażenia o dobrym, poważnym i oficjalnym znaku firmowym głównego kanału polskiej telewizji publicznej. Jego późniejszy awans na znak całej TVP świadczy o tym, że dokonaliśmy dobrego wyboru. Jarosław Gugała
Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Jacek Ebert, 1989
Organizacja pozarządowa zajmująca się monitoringiem, edukacją i badaniami w zakresie praw człowieka.
„Logo organizacji można zazwyczaj znaleźć na papierze firmowym, pieczątce, folderze, planszy lub dyplomie. Nasza HR-ka – bo tak o niej między sobą mówimy – była umieszczana (i to nie przez nas, lecz przez naszych przyjaciół) również na tortach, T- shirtach i czapeczkach. To jednak pewnie też się zdarza. Natomiast impresję na temat naszej HR-ki utkano dla nas w formie malutkiego wschodniego dywaniku. Dywanik ten podarowali nam azerbejdżańscy absolwenci organizowanego przez nas od lat Wyższego Międzynarodowego Kursu Praw Człowieka. Ofiarowali nam go, mówiąc, że to latający dywan, którym można dotrzeć do kraju, w którym nie narusza się praw człowieka. Na razie nam się nie udało, ale nie przestajemy próbować.” Danuta Przywara
Radio Kolor, Jacek Ebert, 1992
Warszawska stacja radiowa, założona w 1992 r. przez Wojciecha Manna i Krzysztofa Maternę, nadająca muzykę z lat 80. i 90.
„Jacek Ebert był naturalnym kandydatem do wymyślenia znaku Radia Kolor. Nie tylko miał talent, właściwe farby, pędzle i papier, ale również poczucie humoru. Bez trudu ujął w swoim projekcie ideę „słyszenia barw” i zyskał pełną aprobatę klienta, czyli twórców radia. Nie zyskał jedynie bogactwa, gdyż był dżentelmenem, a oni przecież rozmawiają o wszystkim, tylko nie o pieniądzach…” Wojciech Mann
„Rzadko się zdarza, żeby graficy tak dobrze odczytali naszą intencję działań programowych Radia Kolor. Ewa Mann – żona Wojciecha – wymyśliła nazwę, a my w działalności programowej, korzystając z całego naszego doświadczenia, jednocześnie bawiliśmy się w to radio. I logo, i radio były kolorowe. I my byliśmy kolorowi. I wszyscy, którzy w nim pracowali. Nieczęsto się spotyka logo filuterne i wesołe, a to takie jest. Może to było któreś wydanie kolorowych radiowych dzieci kwiatów.” Krzysztof Materna
0% 35% 100%*, plakat wyborczy, Andrzej Budek, 1989
„Przekleństwo „Obyś żył w ciekawych czasach!” nie dotyczy artystów. To właśnie ciekawe czasy tworzą ich samych i ich dzieła. Ten zdumiewający skrót polskiego losu, wyrażony morzem wrogiej nam czerwieni, z której od 0% w 1980 r. dzięki „Solidarności” dźwiga się Polska przez 35% zdobytych w wyborach w 1989 r.* do 100%, które osiągnęliśmy – to obraz naszych nadziei. Nie, takiego skrótu nie znam i nie widziałem w żadnej politycznej akcji propagandowej, gdyż tylko szczególne chwile narodowej historii tworzą z propagandy prawdziwą sztukę.” Andrzej Wajda
* Ordynacja wyborcza w 1989 r. zakładała, że 35% miejsc w Sejmie zostanie obsadzonych w wolnych wyborach, natomiast pozostałe 65% przypadnie przedstawicielom PZPR, ZSL, SD oraz stronnictw prorządowych.
Ruch „Wolność i Pokój”, Andrzej Budek, 1986
Gołąbek ze skrzydłami-palcami rozstawionymi w geście zwycięstwa symbolizuje Ruch „Wolność i Pokój”. W drugiej połowie lat 80. jego członkowie odmawiali składania przysięgi wojskowej, protestując przeciwko zawartym w niej zobowiązaniom do sojuszu z Armią Radziecką, za co skazywani byli na wieloletnie więzienie. Domagali się wycofania wojsk radzieckich z Polski i rozwiązania Układu Warszawskiego. Stosowali metody nieposłuszeństwa obywatelskiego, takie jak odsyłanie książeczek wojskowych, głodówki protestacyjne, demonstracje, sittingi i akcje petycyjne. Współpracując z opozycją w innych krajach bloku, WiP walnie przyczynił się do upadku systemu komunistycznego. Symbol WiP opracowany przez Andrzeja Budka stał się międzynarodową marką ruchu. Jacek Czaputowicz
